Leren, communiceren en veranderen in Covid19 tijdperk

Als we weten dat leren en veranderen bij het koffiezetapparaat (of andere informele plekken) ontstaat en we elkaar niet meer kunnen ontmoeten bij het koffiezetapparaat, de rokersruimte of in de kantine… hoe beïnvloeden we elkaar dan in Covid-19 tijden? En wat betekent dit voor leren en veranderen ‘in’ organisaties? 

Onze contactmomenten hebben een hele andere dimensie gekregen. Zo krijgen we ongewild bij de collega’s thuis een kijkje ‘achter de schermen’. Waar vóór Covid-19, privé echt privé was, wordt het privé-domein nu onderdeel van het publieke domein. Buren, partners en kinderen worden onderdeel van de ‘werk community’. Collega’s sturen elkaar foto’s van hun werkplekken. De thuiswerkplek is een verlengstuk van de organisatie geworden en de organisatie komt ineens in huis. Wat is in deze bizarre tijden nog ‘de’ organisatie?

Acclimatiseren (koetjes en kalfjes) in gesprekken is er niet meer bij. We gaan nu direct naar het doel van het gesprek. We bespreken ‘de notulen’ van de vorige keer en de huidige stand van zaken. Voor de één een zegen, voor de ander een kille bedoeling. Waar het acclimatseren bij overleggen is verdwenen zijn er speciale koffiemomenten ingelast om digitaal bij te praten. Een gepland moment, waarbij onbewust afgewogen wordt wat er besproken wordt. Als we denken dat er op ons gelet wordt; als er ‘bobo’s’ (leiders) aanwezig zijn spreken we vooral ‘braaftaal’ (Schrijvers, 2002). 

Is er dan helemaal geen sprake meer van “het koffiezetapparaat”? Jazeker wel! Tijdens online meetings waarbij (on stage) van alles wordt gedeeld vindt men elkaar via andere kanalen (off stage) om uit te wisselen waar zij het op dat moment echt over willen hebben. Even een uitwisseling via de persoonlijke chat, via Whatsapp, via de email of via Slack. Zelfs de postduif is weer opgepoetst en wordt weer ingezet. In deze off stage conversaties wordt bepaald welke thema’s ‘echt’ belangrijk zijn.

Van die toevallige onmoeting met die collega uit dat andere team bij het koffiezetapparaat is geen sprake meer. Even spontaan bijpraten over de situatie thuis of het bespreken van de bijzonderheden naar aanleiding van de zeepkistbijeenkomst bij dit koffiezetapparaat is er niet meer bij. Hoe manage jij toeval in Covid-19 tijden? Hoe manage jij spontane ontmoeting? Hoe bewaak jij de kwaliteit van interactie? Hoe bewaak jij de kwaliteit van communicatie tussen zenders en ontvangers in deze tijden?

Laat me weten hoe jij hier naar kijkt!