De boerderij van mijn vader wordt een impactboerderij – In de voetsporen van Ben en Ellen

Van melkveebedrijf naar een regeneratieve boerderij. Ondanks dat je bevriend bent en je er wel wat voorstellingen bij kunt maken is het soms nog best lastig om te begrijpen welke uitdagingen mensen hebben als ze kiezen voor een dergelijke transitie. Het bracht ons op het idee om in de voetsporen van Ben en Ellen te treden en verschillende voorgangers van Ben en Ellen te bezoeken, uiteraard samen met Ben en Ellen. Wat komt er kijken bij een dergelijke groene transitie? Welke weerstand kunnen we verwachten? Wat zijn de successen? Hoe ga je om met tegenslag? Wat betekent het om dag in, dag uit bezig te zijn met je werk rondom je huis? Wij gingen op zoek naar antwoorden, en dat deden we op de fiets. In de voetsporen van Ben en Ellen, de groene koers.

Oale groond

De officiële start was afgelopen weekend bij de impactboerderij te Sint Isidorushoeve, bij de ouders van Ellen. De toekomstige plek van Ben en Ellen. De toekomstige Impactboerderij is nu nog een regulier melkveebedrijf met 50 melkkoeien, ongeveer 40 kalveren en 27 hectare landbouwgrond gerund door vader Frans en moeder Paulien. Er wordt gebruik gemaakt van kunstmest. Vorig jaar gingen de koeien voor het eerst naar buiten. Over 20 jaar is de Impactboerderij een bloeiende zelfvoorzienende boerderij.

Je bent geen boer van achtergrond…

In Lochem bezoeken we burgerboerderij De Patrijs. De naam – de patrijs – fungeert als ‘doelsoort’. Dit dier kwam vroeger veel voor. Het is hun missie om de ook soort weer veel rondom de boerderij te krijgen. Johannes is niet op een boerderij geboren, daarom was het moeilijk om aan een boerderij te komen. Het is wel gelukt en daarbij speelt de relatie met burgers een sleutelrol. Zij zijn medefinanciers, ze kunnen boodschappen doen, kunnen meewerken op de boerderij en het erf is altijd open. In het verleden had Johannes hele andere banen. De belangrijkste les van Johannes: kies activiteiten bij jouw regeneratieve boerderij die bij je passen.

Grip op voedsel, 7 generaties vooruit denken, wij worden boer!

Geen onbekenden voor ons in Twente. We zijn op bezoek bij Niels Moshagen en Jaap Fris. Sinds mei 2022 zijn Jaap en Niels de boeren van Erve Kiekebos. Nieuwe boeren die de landbouw van na de transitie nú vorm gaan geven in Empe. Schaalverkleining en diversiteit van activiteiten maakt dit mogelijk. Ze hebben zich de afgelopen jaren helemaal gecommitteerd aan de regeneratieve landbouw. Jaap kreeg een moestuin toebedeeld, Niels ging een cursus burgerboeren doen. Vervolgens was er een moment van omhelsing. Wij worden boer! Veel ballen in lucht als ondernemer. De heren wilden meer buiten zijn. Voedsel: dat bracht de heren bij ‘de bodem’. Het credo van Niels en Jaap: geen advies geven, maar vanuit de praktijk mensen inspireren.

Transitiepijn

Het woord dat bij mij persoonlijk is blijven hangen in de breedste zin van het woord is ‘transitiepijn’. Dergelijke pijn leidt tot onzekerheid en eventueel zelfs angst; men kijkt er niet naar uit om te moeten presteren in een andere omstandigheid dan gewend. Dat geldt voor veel mensen in het (bestaande) systeem. Het respect voor deze groene boeren is groter geworden door onze bezoeken. Zij hopen met hun inspanningen de bodem te herstellen en ons consumenten in te laten zien dat er ook een andere weg is. De (lage) prijzen in de supermarkten zijn centraal komen te staan, in plaats van gezond en eerlijk voedsel. We hebben gesproken met dromers, met denkers, maar vooral met doeners. Mensen die hun zekerheid opgeven en die gaan voor hun  idealen, die feitelijk opnieuw de schoolbanken ingaan om nieuwe vaardigheden te leren.

Tom Morssink

tmorssink@hotmail.com
No Comments

Post a Comment